Puma jest największym przedstawicielem małych kotów. Jego masa jest charakterystyczna dla wielkich kotów (Panthera), jednak jest bliżej spokrewniony z małymi i średnimi kotami. Podrodzina małych kotów (Felinae) ewoluowała w Azji 11 milionów lat temu. Przeprowadzone badania nad taksonomią kotów na szczątkach tylko częściowo wyjaśniają ich pochodzenie. Dużo wyjaśniło badanie mtDNA[3], a ponieważ w zapisie kopalnym koty te są słabo reprezentowane[4], jest to satysfakcjonujący wynik.
Przeprowadzone w 2006 r. badania genetyczne wykazały, że przodek rodzajów Leopardus,Lynx, Puma, Prionailurus i Felis migrował przez most lądowy Beringa do Ameryk około 8,5 do 8 milionów lat temu, gdzie rozprzestrzenił się i utworzył nowe gatunki[4]. Puma była długo umieszczana w rodzaju Felis, obejmującym między innymi kota domowego, obecnie jest umieszczana w rodzaju Puma wraz z jaguarundi.
Badania wykazały też, że puma i jaguarundi są blisko spokrewnione z dzisiejszymgepardem z Afryki i wschodniej Azji[4][5].
Niedawne badania wykazały wysoki poziom genetycznego podobieństwa w genach północnoamerykańskich populacji pumy, sugerujący, że wszystkie dzisiejsze osobniki pochodzą od małej grupy wyjściowej.
Culver et al. sugeruje, że oryginalna populacja północnoamerykańskiej Puma concolorwyginęła podczas masowego wymierania u schyłku plejstocenu 10 tys. lat temu, wraz z innymi dużymi ssakami, jak smilodon. Sugeruje też, że populacja pochodzi od grupy południowoamerykańskiej[5].
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz